Over ons

Als puber had ik al mijn eigen smaak. Ik leerde naaien van mijn moeder. En zocht toffe stoffen uit in op markten of stoffen winkels. Mijn lievelingsmarkt was toch wel de stoffen markt in Utrecht! Ik slaagde vaak op de gordijnen afdeling! Ja echt! Ik was gek op bloemen stoffen waar ik broeken van naaide. Die droeg ik dan samen met mijn Tensen truien en Palladiums.

FOTO

Op deze foto wordt ik door familie en vrienden uitgezwaaid op reis naar Indonesië. Ik ging 8 maanden in Jakarta vrijwilligerswerk doen als kinder ergothepeut. Nooit verwacht dat ik daar mijn huidige man tegen zou komen! Na 3 jaar Jakarta, 2 jaar Hamburg en 2 jaar Nederland stonden de verhuiswagens in 2001 weer voor onze deur.

Dit keer richting Sao Paulo (Brazilië). Ons gezinnetje was ondertussen al gegroeid met 1 kleine smurf; Mr B. en ik was zwanger van nr 2.
Al snel werd daar Mr. F geboren. De 2 jongens schelen 14 maanden. Je snapt, ik had mijn handen vol. Ik zat daar in een land waarvan ik de taal nog niet sprak en geen kip kende. Ik kreeg geen werkvergunning, dus mocht er niet werken als ergothepeute.

Mijn leventje speelde zich af in een klein kringetje. Gelukkig had ik taalles. En tijdens 1 van die lessen nam Ana, mijn Brazilaanse juf me mee naar een stoffen winkel. Heerlijk vond ik het! Al die kleuren!
Volgeladen met leuke stofjes gingen we weer naar huis. Ik ging de jongens kamers aanpakken! Leuke gordijnen, dekbedovertrekken, lampenkappen en niet te vergeten vlaggetjes.



Zoals je ziet hield Mr B. van legerkleuren en Mr F. van rood-wit-blauw-zeil kleuren.
Iedere keer als ik de kamers binnen kwam was ik weer een beetje trots. Ik vond het super gezellige kamers  en het gaf me een geweldig gevoel dat ik dat zelf gemaakt had.

Van het 1 kwam het ander. Tijdens één van onze BBQ-s nodigden we de buren uit. Buurvouw was super enthousiast en vroeg of ik ook voor haar kinderkamers wilde naaien. Natuurlijk wilde ik dat! Had ik tenminste weer wat om handen 😉.

Het ging op een gegeven moment als een lopend vuurtje, en een halfjaar later stond ik op mijn eerste Fair. Ik moest het professioneler aanpakken. Er moest een naam komen. Iets lokaals natuurlijk. Het werd Bonita-Loka. Bonita staat voor mooi en Loka voor gek op een positieve manier. Lekker kleurig en fleurig en dan ook nog mooi. Spullen en kleuren waar je blij van wordt.

In 2009 stond de verhuiswagen weer voor de deur. We gingen naar Venezuela. Ook Bonita-Loka verhuisde mee. En het aantal verkopen steeg. Maar we bleven er maar 2 jaar. Ik ging met de jongens naar Curaçao. Het werd nl te onveilig in Venezuela. Manlief kwam in de weekenden op en neer.

In 2012 kwamen we weer naar ons vertrouwde huis in Hooge Zwaluwe. Ook Bonita-Loka verhuisde weer mee en kreeg in het onderhuis van onze dijkwoning een mooi plekje. En uiteindelijk in 2016 naar de prachtige boerenschuur in Wagenberg. Dit keer met de nadruk op het geven van lessen en workshops.

Wat ik nl in de loop van de tijd ervoer wil ik ook jou graag laten ervaren.
Het geweldige gevoel als je iets zelfgemaakt hebt. Als ik er langs loop en er naar kijk of het draag maakt mijn hart altijd een klein sprongetje van geluk. Het geeft je een ander niveau van geluk. En dat gun ik jou ook.